Bu yazımda ülkemizde yapılan ve yapılmaya devam eden girişimcilik hatalarından, girişimle proje arasındaki ayrımı anlamayanlardan ve bu işi kolay sanıp büyüsüne kapılıp aklına gelen ani bir fikirle, plansız programsız ‘’ben de girişimciyim bundan sonra’’ diyenlerden bahsedeceğim.
Ben bir girişimci değilim fakat birçok girişimci adayı ile bir arada bulunup güzel işler çıkarmış bir girişimcilik kulübünün başkanıyım. Büyük bir hevesle girişimci olmak isteyen ama yolun başında vazgeçen çok kişi gördüm. Belki şu an fikirleri başkaları tarafından hayata geçirilmiş ve büyük ses getirmiştir. Pişmanlıktan tekrar deneyeceklerdir ama bu sefer de yolun yarısına gelmeden vazgeçeceklerdir. Çünkü girişimci olmak için bazı nitelikler gerekiyor. Azimli olup daha çok çabalayıp bu nitelikleri kendinde sonradan var eden yok mu? Elbette var. Ama zaten vazgeçenlerdeki en büyük eksiklik de azim değil mi?
Nedir Bu Nitelikler?
- Yaratıcılık
- Kararlılık
- Liderlik
- İleri görüşlülük
- Özgüven
- Zaman yönetimi
- Yönetim becerisi
- Esneklik
- Motivasyon
- Hırslı olmak
Bana göre bu niteliklerin en önemlisi hırslı olmaktır. Çünkü hedeflenen yolda karşımıza çıkabilecek onlarca sorunla ancak hırslı bir birey olarak pes etmeden devam edebiliriz. Geri kalan nitelikler önemli olduğu kadar tecrübe edinerek de sağlanabilir diye düşünüyorum. Ama bir kişi hırslı değilse sonradan bu özelliği kendine yeteri kadar sağlaması oldukça zordur.
Tabii ki bu 10 niteliğin hepsine sahip olmadan asla girişimci olunmaz demiyorum. Bu yola başvurulduğu zaman birkaç özellik mevcut olduktan sonra gerisi çorap söküğü gibi gelecektir. Yeter ki o yolda emin adımlarla yürüyüp pes edilmesin.
Bütün bunların yanında mantık da çok önemli bence. Elbette bana göre mantıklı olan bir başkasına saçma gelebilir fakat bir iş modeli, gelir sağlayacak bir araç genel açıdan bakıldığında mantıklı değilse kişiye mantıklı gelmesi onu sadece hüsrana uğratır. ‘’Ben otel kuracağım çok başarılı bir girişimci olacağım!’’ diyen kişilerin yaptığı gibi mesela. O otel asla kurulmaz, kurulsa da o bir girişim olmaz.
Girişimle projeyi ayırmak gerek. İnsanlar girişimciliğin tek bir boyuttan oluşmadığını görmeli. Bu konunun bu kadar hafife alınması sadece beni endişelendirmiyor diye düşünüyorum. Ülkemizde pek çok kurum girişimci adaylarına fırsatlar sunmak, onları geliştirmek adına ellerinden geldiğince yardımda bulunmaya çalışıyor. Onların karşısında bu şekilde amacından saparak gelen fikirler oldukça neler hissettiklerine bizzat tanık oldum. ‘’Acaba nerede yanlış yaptık da bu insanlar konuyu yanlış anlayıp bu şekilde yorumladı?’’ diye kendi kendinizi yıpratıyorsunuz. Halbuki o kişi belki de girişimciliğin ne olduğunun farkında değil ve bunu bir proje sanıyor. Hata tamamen bilgiden kaynaklı. Bilgiyi en yalın haliyle anlatmaya çalışıyor olsak da…
Neden bu durumdan bu kadar yakındığıma gelecek olursak; hepimizin aktif olarak kullandığı bir uygulamada durumun farkında olan gerçek girişimciler haricinde neredeyse herkesin bir şeyin girişimcisi olduğunu yazması, anlatmasına karşılık dışardaki sayısız iş arayan ve geçim kaygısı yaşayan onca insan…
Peki madem 83 milyon girişimci(!) neden herkes bizi kıskanıyor?
