Siber Zorbalık, Toplum ve Birey; Sosyal ağlarda ve sosyal medyada hepimiz iyiyiz, güzeliz, yakışıklıyız, uzunuz, zayıfız…
Peki gerçekten, hepimiz yansıttığımız gibi miyiz?
İnsanoğlu, beğenilme, onaylanma ihtiyacı hisseder. Güçlü görünmek, zayıf yönlerini gizlemek ister. İşte bu sebeple, gerçek hayatta kendini güçsüz ve yetersiz görenler başkalarına sosyal medya üzerinden saldırıp kendini bu şekilde tatmin eder.
Siber zorbalık dediğimiz şeyin özünde psikolojik sorunlar olduğunu söylemek mümkün.
Sosyal çevresi tarafından sevilen ve onaylanan birinin sosyal medyada bir zorbaya dönüşmesini bekleyemeyiz. Ancak halihazırda kendini kanıtlama ihtiyacı duyan insanların internet üzerinden suça meyilli olduğunu öngörebiliyoruz.
Suça meyilli çocuklar üzerinde yapılan bir araştırmada* bu çocukların neredeyse hepsinin ailesinin sicilinde en az bir suç olduğunu gördük.
Birbirlerinden farklı; semtte, şehirde hatta ülkede yaşayan insanlar, birbirleri hakkında olumsuz yorumlarda bulunabiliyor.
Bu saldırı tek taraflı olduğunda sonuç saldırı gören kişi açısından bir travmaya dönüşebiliyor hatta intihara kadar gidebiliyor.
Ne yazık ki yakın zamanda bunun bir örneğine şahit olduk.
Sibel Ünli’yi anmak istiyorum. Siber zorbalığın ne derece korkunç hale gelebileceğinin kanıtıdır intiharı.* *
Toplum olarak birbirimize bağlıyız.
Sevmek ve sevilmek doğamızda var.
Bunu yetiştiği ailede gördüğü şiddet ve görmediği sevgiden dolayı büyüdüğünde yansıtamayan/yanlış yansıtan bir kesim söz konusu.
Elbette aileyle sınırlamamalıyız. Ailesi tarafından çok iyi yetiştirilip suça meyilli olan, sürüklenen insanlar da bulunmakta.
Biriyle birlikte olmak o kişinin hayatına müdahale edebileceğimiz anlamına gelmiyor.
Zorla sosyal medya hesabının şifresini istemek, zorla banka kartının şifresini istemek, sosyal ağlarda ve sosyal medyada partnerinin fotoğraf paylaşmasını engellemek de suçtur.
Bunu bilmek ve önüne geçmek de bizim elimizde.
Önce insan olmayı, insanca davranmayı öğrenmeli, öğretmeliyiz.
Siber zorbalığa maruz kaldığımızda bilmemiz gereken bir şey var: siber@egm.gov.tr sitesine gidip bu durumu bildirmek.
Unutmayın,
Sizin korkacak bir şeyiniz yok. Şikayet edip yasal süreci başlatmadığımız her kişide o kişinin bir sonraki kurbana zarar vermesine izin veriyoruz.
Şikayet etsem ne olacak ki düşündüğünüz her olay içinizde bir sorun olarak kalmaya devam edecek ve belki bu sizi de bir suçluya dönüştürecek, belki içinize kapanmanıza sebep olacak.
Güzel bir gelecek bırakmak istiyorsak geride kalanlara, şimdinin problemi ve belki de geleceğin en büyük problemi olan siber zorbalığı engelleyebiliriz.
Sıradaki kurban eşiniz, çocuğunuz, kardeşiniz olmadan şikayet edin.
Edin ki süreç artık işlesin. Suç oranını arttırmayalım, farkına varalım ki teknoloji kötüye evrilmesin.
*Öter A. (2005). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Antalya Örneği). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
